مقاله مرمت اثر تاریخی تكیه معاون الملك

مقاله مرمت اثر تاریخی تكیه معاون الملك

فهرست :

شناخت وضع موجود و سابقۀ تاریخی بنا

بخش اول : معرفی عمومی مکان قرارگیری

بخش دوم :  نوع بنا

بخش سوم :   موقعیت بنا  

بخش چهارم : تاریخچه و سیر تحولات تکیه معاون الملک

بخش پنجم :  معرفی کالبد ومعماری  تکیه

بخش ششم : بررسی فرم اصلی بنا

=======================

بخش اول : معرفی عمومی مکان قرارگیری
موقعیت جغرافیایی :
 ایران :                                                                                                                                                                   
ایران ،این مرز پر گهر و مهد تمدن ، نشانی از عشق و هنر و جاودانگی دارد و در این میان كرمانشاه ، سرزمین عشق و دلاوری و صلابت ، سند افتخارماست سند افتخار مردمی كه چونان زاگرس استوار و پا بر جا در مقابل پستی ها و بلندی هاایستاده اند و در برابر حوادث تاریخی اصالت و تمدن خود را حفظ كرده اند.كرمانشاه ، با چشم انداز های بدیع ، و كوههای سر به فلك كشیده ، سرابهای پرآب ، رودهای خروشان ، غارهای اعجاب انگیز ، طبیعتی بكر و آثارتاریخی چون طاق بستان ، كتیبة بیستون ، معبد آناهیتا، سراب نیلوفر و ...همچون نگینی
در غرب ایران می درخشد.
استان كرمانشاه :
1-    محیط طبیعی :
موقعیت طبیعی :
استان كرمانشاه با وسعتی برابر 25/24434 كیلومتر مربع در غرب ایران قرار دارد . این استان حدود 45/1 درصد از مساحت كل كشور را تشكیل می دهد و به لحاظ وسعت هجدهمین  استان كشور است .
استان كرمانشاه بین 33 درجه و42 دقیقه تا 35 درجه و17 دقیقه عرض شمالی و45 درجه و 24 دقیقه تا 48 درجه و 6 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار دارد . و ارتفاع متوسط آن از سطح دریا 1200 متر است . این استان از شمال با استان كردستان ، از جنوب با استانهای لرستان و ایلام ، از شرق به استان همدان و از غرب به كشور عراق همجوار است و بیش از 330 كیلومتر  مرز مشترك با كشور عراق دارد.

تكیه معاون الملك  
مركز استان كرمانشاه شهر كرمانشاه می باشد و از دیگر شهرهای این استان می توان به اسلام آباد غرب ، پاوه ، جوانرود ،سرپل ذهاب ، سنقر ، صحنه،قصرشیرین ، كنگاور ، گیلانغرب، هرسین، كرندغرب (دالاهو)، روانسر و تازه آباد اشاره كرد .
ناهمواریها:
استان كرمانشاه منطقه ای نیمه كوهستانی است و  سلسله جبال زاگرس بخش عمده این استان را پوشانده است . تنها بخش هایی از دامنه های كم شیب این منطقه یا دره های عریض آن ، زمینهای كم ارتفاع و جلگه های آبرفتی مشاهده می شود . به طور كلی ناهمواریهای این استان از لحاظ ساختاری و شكل ظاهری زمین به سه گروه كوه ،دشت و تپه ماهور تقسیم می شود .
كوهها :
كوههای استان كرمانشاه موازی یكدیگر و تقریباً در جهت شمال غربی به جنوب شرقی قرار دارد برخی از این كوهها نسبت به خطوط مرزی استان به صورت مایل قرار گرفته اند و در نتیجه ، دره های آن تا خاك عراق امتداد دارند برخی از این كوهها عبارتند از : كوههای دالاهو،كوه پراو  ، سفید كوه ، كوه شاهو كوه آتشكده (آتشگاه ) ، كوه نوا، كوههای بمو ، كوههای قلاجه ، و كوه كمر زرد و...
دشتها :
دشتهای اصلی این استان عبارتند از :دشتهای بین ارتفاعات الوند و كوه بید سرخ ،دشت صحنه ،دشت بیلوار ،دشت هرسین ،دشت ماهیدشت، دشت اسلام آباد، دشت كرند(دالاهو) و دشت بین ارتفاعات پاطاق و خسروی.