مقاله راهکارهای نوین تعلیم و تربیت

راهکارهای نوین تعلیم و تربیت

فهرست:

مقدمه:

طرح مسئله:

جمع آوری اطلاعات (شواهد)

انتخاب راه های پیشنهادی:

برپایی و برگزاری جلسات ادعیه

گردآوری اطلاعات (شواهد 2 )

تجزیه و تحلیل داده ها:

جمع آوری داده ها:

نمونه ای از روشهای تربیتی قرآن

مفهوم تربیت

كمال طلبی انسان

دانش رشدی

رابطه علم و عمل

رابطه ابتلا با پرورش استعدادها

پرورش عملی

روشهای تربیت دینی:

شیوه آموزش برخی مفاهیم دینی:

نتیجه:

پی نوشتها:

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

قسمتهایی از متن:

مقدمه:

اهمیت مسائل دینی و پیاده نمودن این مسائل از جمله حجاب كه در جامعه كنونی از هر سو در معرض تیرهای سهمگین تهاجم فرهنگی میباشد موردی است كه دشمن پس از ناكام ماندن 8 سال جنگ تحمیلی بر كشور ما كه كشور جوانی میباشد به فكر حمله از جهت دیگری نمود و آن تهاجم فرهنگی و تابع مُد و تابع نظریات خود قرار دادن جوانان این مملكت بود. همان روش كهنهای كه در عهد رضاخان تجربه كرد و جهت پیشرفت كار خود ابتدا از حجاب زنان شروع نمود و كم كم توانست برای خود پایگاهی ایجاد نماید، پس همین امر انگیزه ای بود جهت بررسی مسائل مربوط به حجاب بانوان در جامعه كنونی و راههایی كه بتواند ما را به فطرت خدا گونه خود بازگرداند.

...

رابطه ابتلا با پرورش استعدادها

در حقیقت هرگونه بلا و ابتلایی را نمی بایست شر دانست و با آن معامله شر نمود؛ بلكه از جمله بلایا و ابتلائات آن دسته از بلایایی هستند كه در راستای پرورش استعدادها و ظهور و بروز آن انجام می شود. چنان كه این مسئله برای حضرت ابراهیم(ع) پیش آمده و خداوند در آیه 124 سوره بقره به آن اشاره كرده است.

بسیاری از مردم نسبت به آزمون ها برخورد منفی و سلبی داشته و واكنش درستی در برابر آن انجام نداده و موضع گیری منفی بروز می دهند؛ زیرا به نظر ایشان هرگونه آزمونی در راستای خوار و ذلیل كردن وی است كه در سوره فجر به این نگرش منفی مردمان نسبت به آزمون ها اشاره شده است. درهمین سوره بیان می شود كه برخی آزمون هایی را كرامت و تكریم خویش می شمارند كه آن ها نیز این گونه نیست؛ زیرا هدف از آزمون ها حتی اگر به شكل خیر و كرامت باشد و یا به شكل از دست دادن نعمتی صورت گیرد به قصد اهانت و یا تكریم نیست بلكه هدف اصلی از آزمون دست یابی اشخاص به كمالات و بروز و ظهور قوا و استعدادهای ایشان است. به نظر می رسد كه حتی آن دسته از بلایا كه در دنیا به شكل مجازات و تنبیهات می باشد نیز برای بازگردان شخص به مسیر تكاملی است.

براین اساس است كه خداوند تنبیهات و مجازاتی را به عنوان مجازات پرورشی یاد می كند. از این رو نمی توان هرگونه مجازاتی را مجازات تعذیبی شمرد بلكه می توان آن را در دسته تنبیهات و تذكرات الهی دسته بندی كرد.

هر مربی می بایست در هنگام خطا تربیت شونده او را آگاه و متنبه كند كه مجازات محدود و متعین یكی از راه های بیدار كردن و هوشیار نمودن شخص است.

روش تشویق از دیگر روش هایی است كه قرآن برای تربیت افراد از آن بهره می گیرد و به دیگران می آموزد كه از آن بهره گیرند.

در روش های تربیتی قرآن تشویق بر تنبیه و انذار مقدم است. (انعام آیه 147 و فصلت آیه 43) از مربیان نیز می خواهد كه نسبت به تربیت شوندگان در عمل رفتاری را نشان دهند تا آنان از آن پند گیرند. در حقیقت آموزش و پرورش عملی بسیار مفید و سازنده است.

در گذشته هر شخصی كه به جایگاهی دست می یافت می كوشید تا دستگیر دیگران شود و به حكم امر به معروف و نهی از منكر راهنمای علمی و عملی دیگران شود. از این رو بود كه در گذشته انسان های كامل بیش تری پدید می آمد و استادان خود را موظف می دانستند تا شاگردانی اخلاقی و كامل تربیت كنند. درس های كوچك و افراد با استادان به نوعی زندگی می كردند. از استاد میرزاهاشم قزوینی حكایت می شود كه وی شاگرد خویش را به میان مردم می برد تا در عمل كنش ها و رفتارهای او را زیرنظر گیرد و می گفت كه برخی از این آموزش ها نمی تواند در اتاق و بیرون از جامعه انجام پذیرد.

پرورش عملی

اگر به روش خضر(ع) نیز توجه شود این گونه بوده است كه وی به جای این كه آموزش رشدی خویش را به مجموعه ای از دانش های مفهومی و انتقال آن به شكل علم حصولی اكتفا و بسنده كند، ....

....